แผลริมอ่อน คือ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ที่พบได้ประปราย พบได้บ่อยในประเทศแถบอากาศร้อน เป็นกามโรคที่พบบ่อยในเพศชายเป็นลำดับที่สามรองลงมาจาก หนองในแท้และหนองในเทียม
หากไม่รักษาจะเป็นสาเหตให้เกิดการติดเชื้อ HIV ได้ง่าย อาจเรียกว่า ซิฟิลิสเทียม
สาเหตุ แผลริมอ่อน
เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรียชนิดหนึ่ง ที่มีชื่อว่า ฮีโมฟิลุสดูเครย์ (Hemophilus ducreyi) ระยะฟักตัว 4 – 7 วัน
อาการ แผลริมอ่อน
หลังได้รับเชื้อ 4 – 7 วัน จะมีแผลเล็กๆ ที่ปลายอวัยวะเพศ ลักษณะคล้ายแผลเปื่อย ขอบไม่แข็งและไม่เรียบ เรียกว่า แผลริมอ่อน เวลาแตะถูกมักมีเลือดซิบๆ และรู้สึกเจ็บมักมีหลายแผล ต่อมาจะพบต่อม น้ำเหลืองที่ขาหนีบบวมโตติดกันเป็นพืดและเจ็บ ลักษณะเป็นสีแดงคล้ำและนุ่ม อาจแตกเป็นหนองได้ ส่วนมากโตเพียงข้างเดียว บางรายอาจมีไข้ หนาวสั่น เบื่ออาหาร ร่วมด้วย
ถ้าไม่ได้รับการรักษาที่ถูกต้อง แผลจะลุกลามไปมาก บางรายอาจเป็นมากจนอวัยวะเพศแหว่งหายได้ คนไทยเราเรียกว่า โรคฮวบ
การป้องกัน แผลริมอ่อน
ปฏิบัติเช่นเดียวกับการป้องกันโรคหนองใน และควรฟอกล้างด้วยสบู่หลังการร่วมเพศทันที
- โรคนี้บางครั้งอาจแยกออกจากซิฟิลิส ไม่ชัดเจน ถ้ารักษาแล้วไม่ดีขึ้นหรือสงสัยเป็นซิฟิลิส ควรแนะนำผู้ป่วยไปโรงพยาบาล
- แม้ว่าอาการจะหายดีแล้ว หลังจากวันที่รับการรักษา 3 เดือน ผู้ป่วยก็ควรเจาะเลือดตรวจวีดีอาร์แอล และเชื้อเอชไอวีร่วมด้วย
- ควรรักษาแผลเฉพาะที่โดยใช้น้ำเกลือชะล้างไม่ต้องใส่ยาอะไรทั้งสิ้นไม่ควรใช้เพนิซิลลิน หรือซัลฟาใส่แผล เพราะอาจทำให้แพ้ได้ง่าย
การรักษา แผลริมอ่อน
- ให้อีริโทรไมชิน ครั้งละ 500 มก.วันละ 4 ครั้ง นาน 7 วัน
- ถ้าอาการไม่ดีขึ้น ควรส่งโรงพยาบาล เพื่อทำการย้อมหาเชื้อจากหนองที่แผล ถ้าเป็นแผลริมอ่อน ก็ให้การรักษาด้วยยาขนานใดขนานหนึ่ง ดังต่อไปนี้
- โอฟล็อกซาชิน 400 มก.กินครั้งเดียว
- ไซโพรฟล็อกซาชิน 500 มก.กินครั้งเดียว
- เซฟทริอะโซน (กceftriaxone) 250 มก.ฉีด เข้ากล้ามครั้งเดียว