จากซีรีย์เกาหลีเรื่อง Her Private Life ตอนที่ 1 ไรอัน โกลด์ รับบทโดย คิมแจวุค เป็นโรคประหลาดที่หมอในเรื่องบอกคือ โรคตื่นศิลปะ หรือ Stendhal Syndrome คือ โรคแปลกประหลาดอย่างหนึ่งที่ผู้คนมักจะมีอารมณ์แปรปรวนทางด้านจิตใจในการชมศิลปะที่แสนสวยงาม ทำให้พวกเขามีอารมณ์กังวล ตื่นเต้น สับสัน โดยเฉพาะเมื่อเห็นธรรมชาติที่สวยสดงดงาม ทำให้ในเรื่องไรอันไม่สามารถวาดรูปได้อีก จนกระทั่งพบนางเอกและความหมายของชีวิต
Stendhal Syndrome หรือ โรคตื่นศิลปะ มีจริงหรือเปล่า
ในชีวิตจริงในอิตาลี โรงพยาบาลใน Florence มีเคสเหล่านี้เป็นจํานวนมากทุกๆวัน บางคนถึงกับเรียกชื่อนี้ว่า Florence Syndrome ก็มี เรียกได้ว่า อินจัด จนสมองรับรู้ส่วนกลางทํางานผิดไปจากปกติ จนเกิดอาการที่ว่า
บางคนดูรูปปั้นเดวิดอยู่ดีๆ นํ้าตาไหลพรากๆ เป็นลมไปเลยก็มี
POP EYE VIEW
สาเหตุ STENDHAL SYNDROME หรือ โรคตื่นศิลปะ
- งานศิลปะมันเหลือเชื่อมากที่การตรวจสอบวัตถุศิลปะและสิ่งประดิษฐ์ทางประวัติศาสตร์
- การพยายามทำความคุ้นเคยในระยะเวลาสั้น ๆ
สามารถทำให้อารมณ์และความรู้สึกชื่นชมของพวกเขาเริ่มล้นหลามมากขึ้น
อาการ Stendhal Syndrome หรือ โรคตื่นศิลปะ
เป็นดังนี้
- หัวใจเต้นแรง
- ตัวและมือไม้สั่น
- เวียนหัว
- คลื่นไส้
- เป็นลม
- เห็นภาพหลอน
บางคนถึงขั้นมีความปรารถนาที่จะทำลายภาพหรืองานศิลปะ
สถานที่เกิด STENDHAL SYNDROME หรือ โรคตื่นศิลปะ
สถานที่ที่มีวัตถุศิลปะจำนวนมากรวมอยู่ด้วยกันคือ หอศิลป์, พิพิธภัณฑ์, โบราณสถานหรือเมืองที่มีประวัติศาสตร์อันยาวนาน และสถาปัตยกรรมที่สวยงาม
ประวัติของ Stendhal Syndrome
หลังศตวรรษที่ 19 นักเขียนชาวฝรั่งเศสชื่อ อ็องรี -มารี เเบล (Henri – Marie Bayl) ใช้นามปากกาว่า Stendhal ในปี 1817 เมื่ออายุได้ 34 ปีเขาไปที่โบสถ์ซานตาคลอส (Santa Croce Cathedral) ที่เมืองฟลอเรนซ์ เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นจิตรกรรมฝาผนังที่มีชื่อเสียงของ Giotto วาดไว้บนเพดาน
ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันมาจากจิตวิญญาณของฉัน ใจสั่นระรัว เหมือนวิญญาณออกจากร่าง ฉันเดินเหมือนคนที่ตกอยู่ในความหวาดกลัว
อ็องรี -มารี เเบล
ต่อมาในปี 1979 ดร. เกรเซียลลา แมกฮีรินี (Greziella Magherini) ได้บัญญัติคำขึ้นใหม่ว่า เป็นอาการสต็องดาล (Stendhal Syndrome) หรือโรคตื่นศิลปะ เธอใช้อธิบายอาการของผู้ไปชมภาพที่เมืองฟลอเรนซ์ ที่หลายๆคนจะตกใจและคุ้มคลั่ง หลังจากที่ได้ดูภาพวาดหรือภาพแกะสลักที่มีชื่อเสียงเหล่านั้นแล้ว มีการนำไปสร้างเป็นหนังในปี 1996 อีกด้วย