เชื้อราที่เล็บ (Fungal Nail Infection)

โดยทั่วไปแล้วเชื้อราสามารถจะติดเชื้อได้ทุกส่วนของร่างกาย โดยปกติในร่างกายคนเรานั้นมีเชื้อราและ แบคทีเรียอยู่ในร่างกายหลายชนิด แต่เมื่อเชื้อราเริ่มมีมากเกินไปอาจจะสามารถติดเชื้อได้

Onychomycosis หรือที่เรียกว่าเกลื้อน unguium เป็นการติดเชื้อราที่ส่งผลต่อเล็บมือหรือเล็บเท้า โดยผู้ป่วยจะสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของสีเล็บที่ต่างออกไปจากเดิมเมื่อติดเชื้อได้ระยะหนึ่ง

ประเภท เชื้อราที่เล็บ

การติดเชื้อใต้ผิวหนังส่วนปลาย

การติดเชื้อใต้ผิวหนังส่วนปลายเป็นการติดเชื้อราที่เล็บสามารถเกิดได้ทั้งในเล็บมือและเล็บเท้า เมื่อติดเชื้อขอบด้านนอกของเล็บจะมีรอยหยักมีริ้วสีขาวหรือสีเหลืองบริเวณเล็บ และสามารถติดเชื้อภายใต้เล็บได้ด้วย 

การติดเชื้อด้านบนของเล็บ

การติดเชื้อราด้านบนผิวเล็บขาวมักจะเกิดขึ้นกับเล็บเท้า  ชั้นบนสุดของเล็บและทำให้เกิดจุดสีขาวบนเล็บ  ปล่อยไว้นานขึ้นเชื้อราสีขาวบนเล็บจะกระจายไปทั่วเล็บและส่งผลให้เล็บเป็นหลุมและมีความหยาบ

การติดเชื้อใต้ผิวหนังและบริเวณใกล้เคียง

การติดเชื้อใต้ผิวหนังบริเวณใกล้เคียนั้นไม่ได้พบบ่อย และถือเป็นเรื่องที่ผิดปกติและการติดเชื้อเช่นนี้เป็นได้ทั้งเล็บมือและเล็บเท้า โดยฐานเล็บจะมีจุดสีเหลืองเกิดขึ้นก่อนและหลังจากนั้นจะลุกลามไปทั่วทั้งเล็บ

การติดเชื้อแคนดิดา

เชื้อยีสต์แคนดิดามักมีการติดเชื้อเริ่มจากผิวรอบ ๆ บริเวณเล็บ โดยจะก่อให้เกิดอาการบวมแดง ระคายเคืองง่าย และอาจจะส่งผลให้เล็บหลุดหรือแยกออกจากฐานเล็บได้ 

สาเหตุ เชื้อราที่เล็บ

เชื้อราคือสิ่งมีชีวิตขนาดเล็กที่มีชีวิตอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งพาแสงแดด มักอาศัยอยู่ในบริเวณที่อุ่นและชื้น ด้วยขนาดที่เล็กมากทำให้มองเห็นด้วยตาเปล่าได้ยาก และจึงสามารถเข้าไปอาศัยในร่างกายได้ผ่านแผลขนาดเล็กหรือร่องระหว่างเล็บและเนื้อเยื่อรองเล็บ (Nail Bed) เชื้อราบางชนิดมีประโยชน์ แต่บางชนิดก็ก่อโทษแก่ร่างกาย เชื้อรากลุ่มหลักที่ทำให้เกิดโรคเชื้อราในเล็บได้แก่เชื้อราชนิด Dermatophyte เป็น

เชื้อราที่เล็บมีโอกาสเกิดกับบุคคลทุกเพศ ทุกวัย โดยมีปัจจัยหรือพฤติกรรมบางอย่างที่เพิ่มความเสี่ยงต่อการเกิดโรคเชื้อราที่เล็บได้ ดังนี้

• ไม่รักษาความสะอาดของเท้า หรือเดินเท้าเปล่าในพื้นที่สาธารณะซึ่งชื้นหรือมีน้ำท่วมขัง เช่น ห้องอาบน้ำสาธารณะ สระว่ายน้ำ เป็นต้น
• สวมรองเท้าที่คับหรืออับชื้น
• มีแผลบริเวณเล็บนิ้วมือ เล็บนิ้วเท้า
• ล้างมือบ่อย หรือต้องทำงานที่ทำให้มือชื้นตลอดเวลา เช่น ทำอาหาร ทำความสะอาด เป็นต้น
• เชื้อราในเล็บเท้าอาจติดต่อไปยังเล็บมือได้ หากผู้ป่วยใช้มือเกาหรือสัมผัสกับเท้าบริเวณที่เป็นโรค
• เป็นโรคน้ำกัดเท้า ซึ่งเกิดจากเชื้อราบนผิวหนังบริเวณนิ้วเท้า โดยเชื้อราอาจลุกลามจากบริเวณนิ้วเท้ามาที่เล็บเท้าได้ หากผู้ป่วยไม่ได้รักษาโรคน้ำกัดเท้าอย่างทันท่วงที
• เป็นโรคเฉพาะบางอย่าง เช่น โรคเบาหวาน โรคสะเก็ดเงิน หรือโรคเส้นเลือดแดงส่วนปลายอุดตัน
• มีระบบภูมิคุ้มกันที่อ่อนแอ
• สูบบุหรี่

อาการ เชื้อราที่เล็บ

การติดเชื้อราที่เล็บอาจเป็นแค่เล็บเดียวหรือหลายเล็บก็เป็นได้

สัญญาณทั่วไปของการติดเชื้อราที่เล็บ ได้แก่:

• เล็บที่บิดเบี้ยว และหลุดออกจากฐานเล็บ
• เล็บส่งกลิ่นเหม็น
• เล็บหนาขึ้นแต่มีการแตกหัก ปรุ เป็นรู

การรักษา เชื้อราที่เล็บ

โดยทั่วไปไม่แนะนำให้ใช้ผลิตภัณฑ์ตามร้านขายยาทั่วไป  เนื่องจากไม่ได้ให้ผลลัพธ์แน่นอน ทั้งนี้แพทย์อาจจะสั่งจ่ายยาชนิดรับประทานให้เพื่อบรรเทาและรักษาอาการติดเชื้อราที่เล็บ โดยยาเหล่านี้คือ:

• terbinafine (Lamisil)
• itraconazole (Sporanox)
• fluconazole (Diflucan)
• griseofulvin (Gris-PEG)

นอกจากนี้แพทย์อาจสั่งจ่ายยาต้านเชื้อราอื่น ๆ ที่เป็นครีมหรือยาทาเชื้อราที่เล็บ เพื่อนำมาทาเคลือบไว้บนเล็บ 

ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของเชื้อราที่ก่อให้เกิดการติดเชื้อและความรุนแรงของการติดเชื้อ ผู้ป่วยอาจต้องใช้ยาเหล่านี้เป็นเวลาหลายเดือน แต่การรักษาทั่วไปอาจจะไม่สามารถช่วยให้เชื้อราที่เล็บเท้าหายไปได้