เกิดจาการสูดไอตะกั่ว หรือกินหรือสัมผัสสารตะกั่ว (ดูดซึมผ่านผิวหนัง) เป็นเวลานาน จนร่างกายมี การสะสมสารตะกั่วถึงระดับที่เป็นพิษ
มักเกิดจากการประกอบอาชีพในโรงงานที่มีสารตะกั่ว หรือเกิดจากความประมาทเลินเล่อ หรือรู้เท่าไม่ ถึงการณ์ หรือเกิดจากการเล่นซนของเด็ก ๆ
ในบ้านเราอาจพบการรับพิษสารตะกั่วจากแหล่งต่าง ๆ เช่น
- ทำงานในโรงงานทำแบตเตอรี่หรือถ่านไฟฉายร้านอัดแบตเตอรี่ หรือขายแบตเตอรี่ ร้านเจียระไนเพชรพลอย (ซึ่งมีเครื่องมือที่มีตะกั่วเป็นส่วนประกอบ) โรงพิมพ์ที่ใช้ตัวพิมพ์ทำจากสารตะกั่ว ร้านเชื่อมโลหะ เป็นต้น
- ใช้เปลือกแบตเตอรี่ที่ทิ้งแล้ว มาเป็นเชื้อเพลิง เคี่ยวน้ำตาล หรือมาปูลาดเป็นทางเดิน
- ดื่มน้ำที่มีสารตะกั่วเจือปน เช่น น้ำจากบ่อที่ แปดเปื้อนสารตะกั่ว หรือน้ำจากท่อที่มีส่วนผสมของ ตะกั่วมากเกินไป
- สีทาบ้านและสีที่ใช้ทาของเล่น ที่มีสารตะกั่ว เจือปน เด็กอาจหยิบกินโดยรู่เท่าไม่ถึงการณ์
- แป้งทาเด็กที่มีสารตะกั่วเจือปน (เช่น ร้านขายยานำแป้งที่ใช้ผสมสีทาบ้าน มาขายเป็นแป้งทาแก้ ผดผื่นคัน) ผู้ปกครองซื้อมาทาเด็กโดยรู่เท่าไม่ถึงการณ์ จนเกิดพิษตะกั่วเรื้อรัง
บางครั้งอาจเป็นกันทั้งครอบครัวหรือทั้งหมู่บ้าน หรือทั้งโรงงาน ถ้าหากมีการรับสารตะกั่วจากแหล่งเดียวกัน เช่น ดื่มน้ำจากบ่อเดียวกัน หรือทำงานในโรงงานเดียวกัน
[Total: 0 Average: 0]