การรักษาภาวะขาหักอาจใช้เวลาหลายสัปดาห์ถึงหลายเดือน ระยะเวลาในการพักฟื้นจะขึ้นอยู่กับความรุนแรงของการบาดเจ็บ และวิธีการดูแลตัวเองของผู้ป่วยภาวะกระดูกหักตามแพทย์สั่ง
หากใส่เฝือกอยู่ แพทย์อาจแนะนำให้ใช้ไม้ค้ำยันหรือไม้เท้า เพื่อรักษาน้ำหนักตัวไม่ให้ทิ้งลงที่ขาข้างที่หักเป็นเวลา 6 ถึง 8 สัปดาห์หรือนานกว่านั้น
หากใส่โลหะยึดตรึงกระดูกรยางค์ภายนอก แพทย์มักถอดออกหลังจากใส่ประมาณ 6 ถึง 8 สัปดาห์
ในช่วงพักฟื้นนี้ อาการปวดอาจมีโอกาสหยุดหรือหายใปก่อนที่กระดูกที่หักจะกลับมาแข็งแรงพอที่จะทำกิจกรรมอื่น ๆ ได้ตามปกติ
หลังจากถอดเฝือกหรืออุปกรณ์ยึดกระดูกต่าง ๆ แล้ว แพทย์อาจแนะนำให้จำกัดการเคลื่อนไหวจนกว่ากระดูกจะแข็งแรงพอที่จะกลับไปทำกิจกรรมในชีวิตประจำวันได้ตามปกติ
หากแพทย์แนะนำให้ทำกายภาพบำบัดและออกกำลังกาย การรักษาอาจใช้เวลาหลายเดือนหรือนานขึ้น ในกรณีที่มีการแตกหรือหักอย่างรุนแรง
ปัจจัยเสี่ยงอื่น ๆ
ปัจจัยดังต่อไปนี้อาจส่งผลต่อการฟื้นตัวของกระดูก:
- อายุของผู้ป่วยกระดูกแตกหรือหัก
- การบาดเจ็บอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นเมื่อเกิดภาวะขาหัก
- การติดเชื้อ
- โรคประจำตัวหรือภาวะอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องโดยตรงกับภาวะขาหัก เช่น โรคอ้วน การดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป โรคเบาหวาน การสูบบุหรี่ การขาดสารอาหาร ฯลฯ
หากคิดว่าหรือรู้ว่า ตัวเองมีภาวะกระดูกขาแตกหัก ให้รีบพบแพทย์ทันที
ภาวะขาหักและการใช้เวลาพักฟื้นที่นานจะส่งผลกระทบอย่างมากต่อความคล่องตัวและการใช้ชีวิตตามปกติของผู้ป่วย อย่างไรก็ตาม เมื่อได้รับการรักษาอย่างทันท่วงทีและเหมาะสม ผู้ป่วยมักจะกลับมาทำงานได้ตามปกติ
ภาวะแทรกซ้อนที่เกิดจากภาวะขาหัก
ผู้ป่วยที่มีภาวะขาหักอาจพบภาวะแทรกซ้อนระหว่างและหลังกระบวนการรักษา เช่น :
- กระดูกอักเสบ (เกิดการติดเชื้อที่กระดูก)
- เส้นประสาทถูกทำลายจากกระดูกแตกและได้รับบาดเจ็บที่เส้นประสาท
- ความเสียหายของกล้ามเนื้อจากการที่กระดูกแตกใกล้กับกล้ามเนื้อข้างเคียง
- อาการปวดข้อ
- เป็นภาวะแทรกซ้อนจาก โรคข้อเข่าเสื่อม ที่มีต่อเนื่องเป็นเวลานาน จากการเรียงตัวของกระดูกที่ไม่ดีในระหว่างขั้นตอนการรักษา