ในผู้ใหญ่ อาการจะค่อย ๆ เกิดขึ้นช้า ๆ กินเวลา เป็นแรมเดือน หรือแรมปี
ผู้ป่วยจะมีอาการอ่อนเพลีย เหนื่อยง่าย เฉื่อยชาทำงานเชื่องช้า คิดช้า ขาดสมาธิ ความจำไม่ดี ปวดเมื่อย กล้ามเนื้อ กล้ามเนื้อเป็นตะคริว ลำไส้มักจะเคลื่อนไหว ช้า ทำให้มีอาการท้องผูกเป็นประจำ
เนื่องจากร่างกายทำงานเชื่องช้า มีอาการใช้พลังงานน้อย ผู้ป่วยจึงมักมีรูปร่างอ้วนขึ้น ทั้ง ๆ ที่กินไม่มาก และจะรู้สึกขี้หนาว (รู้สึกหนาวกว่าคนปกติ จึงชอบอากาศร้อนมากกว่าอากาศเย็น)
อาจมีอาการเสียงแหบ หูตึง ปวดชาปลายมือเนื่องจากเส้นประสาทมือถูกพังผืดรัดแน่น ทั้งนี้เนื่องจากมีสารมิวโคโพลีแซ็กคาไรด์สะสมที่กล่องเสียงประสาทหู และช่องที่เส้นประสาทมือผ่าน
บางรายอาจไม่มีความรู้สึกทางเพศ
ในผู้หญิงอาจมีประจำเดือนออกมากหรือประจำเดือนไม่มา
ถ้าเป็นรุนแรง ผู้ป่วยจะมีอาการซึมลงจนหมดสติ เรียกว่า “Myxedema coma” ซึ่งมักมีสาเหตุกระตุ้น เช่น ถูกความเย็นมาก ๆได้รับบาดเจ็บ เป็นโรคติดเชื้อใช้ยาแก้ปวดกลุ่มนาร์โคติก (narcotic) เป็นต้น
ในทารกแรกเกิด จะมีอาการซึม ไม่ร้องกวน หลับมาก ต้องคอยปลุกขึ้นให้นม มักมีอาการเสียงแหบ ท้องผูกบ่อย และอาจมีอาการดีซ่านอยู่นานกว่าปกติ
เมื่ออายุมากขึ้น เด็กจะมีการเจริญเติบโตช้า ฟันขึ้นช้า ผิวหนังหยาบแห้ง ขี้หนาว กินไม่เก่ง เฉื่อยชา (ทำให้ดูคล้ายเลี้ยงง่ายไม่กวน)
ถ้าไม่ได้รับการรักษา เด็กจะมีรูปร่างเตี้ยแคระ พุงป่อง สมองทึบ ปัญญาอ่อน หูหนวก เป็นใบ้ เรียกว่า สภาพแคระโง่ (cretinism) หรือเด็กเครติน (cretin) ซึ่งทางภาคเหนือเรียกว่า โรคเอ๋อ