วัณโรคกระดูกสันหลัง คือ วัณโรคนอกปอดที่พบบ่อยที่สุด และมีผลทำให้เกิดความพิการตามมาได้ ดังนั้น การให้การวินิจฉัยโรคอย่างรวดเร็วและให้การรักษาอย่างถูกต้องจึงมีความสำคัญในการป้องกันความพิการในระยะยาว ที่จะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตามการศึกษาที่แสดงถึงความสัมพันธ์ระหว่างอาการทางคลินิกและภาพถ่ายทางรังสีวิทยาของ วัณโรคกระดูกสันหลังนั้นมีน้อย ดังนั้นผู้วิจัยจึงทำการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างลักษณะทางคลินิกและภาพถ่ายทาง รังสีวิทยาในผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยวัณโรคกระดูกสันหลังในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิ
พบในคนทุกอายุ เกิดจากการติดเชื้อวัณโรค ( Mycobacterium tuberculosis) มักเกิดจากการที่มีอวัยวะส่วนอื่นๆเป็นวัณโรคอยู่ก่อนแล้ว เช่น วัณโรคปอดและวัณโรคระบบทางเดินปัสสาวะ โดยเชื้อวัณโรคจะไปยังกระดูกสันหลังทางหลอดเลือดดำ หลอดเลือดแดงและหลอดเลือดน้ำเหลือง
เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย ไมโคแบคทีเรียม ทูเบอร์คูโลซิส (Mycobacterium tuberculosis) โดยมีจุดเริ่มต้นการติดเชื้อจากอวัยวะอื่นแพร่กระจายไปที่กระดูก ทำให้ข้อกระดูกถูกทำลาย และมีการอักเสบจนเกิดเป็นฝี
วัณโรคกระดูกสันหลังมักแสดงอาการอย่างช้า ๆ ผู้ป่วยส่วนใหญ่จะมีอาการปวดหลังเฉพาะที่ โดยเฉพาะบริเวณแนวกระดูกสันหลังหรือตามแนวประสาท มีไข้ เหงื่อออกมากในช่วงกลางคืน รู้สึกเบื่ออาหาร น้ำหนักลด หรือเกิดฝีในกล้ามเนื้อโซแอส (Psoas Abscess) จนอาจส่งผลต่อการทำงานของระบบประสาท นอกจากนี้ หากเกิดการติดเชื้อวัณโรคกระดูกสันหลังในบริเวณต้นคอจะทำให้อาการรุนแรงขึ้น แต่มักจะพบได้น้อย โดยจะมีอาการเจ็บหรือตึง มีภาวะคอบิด เสียงแหบ และมีความผิดปกติทางระบบประสาท
ในกรณีที่อาการรุนแรงขึ้นอาจส่งผลให้หลังค่อมเพราะกระดูกบริเวณสันหลังถูกทำลายหรือมีอาการบวมด้านข้างของกระดูกสันหลัง มีภาวะขาอ่อนแรงทั้งสองข้าง ประสาทการรับรู้อ่อนแอลง ปวดบริเวณรากประสาทไขสันหลัง หรือเกิดความผิดปกติในกลุ่มอาการกดทับที่เกิดกับส่วนปลายของไขสันหลัง (Cauda Equina Syndrome) เนื่องจากไขสันหลังถูกกดทับ
วัณโรคกระดูกสันหลังที่ ไม่มีการกดทับของไขสันหลังและเส้นประสาท
วัณโรคกระดูกสันหลังที่มีการกดทับของไขสันหลังและเส้นประสาท การรักษาโดย วิธีผ่าตัด แพทย์จะทำการผ่าตัดโดยนำเอาส่วนที่มีการกดทับของไขสันหลังและเส้นประสาทออกแล้วเชื่อมกระดูก เพื่อให้กระดูกมั่นคง