อาการตาพร่ามัว (Blurred Vision) คือ การที่ตามองเห็นไม่ชัดเจนหรือเห็นเป็นภาพเบลอ แต่อาจมีอาการอื่นๆ ร่วมด้วย เช่น มีขี้ตา น้ำตาไหล ตาแห้ง แสบตา หรือตาไม่สู้แสง
และอาจมีอาการแค่ชั่วคราว หรือเป็นระยะยาวก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นกรณีไหน อาการตามัวมองเห็นไม่ชัดเจนอาจเป็นสัญญาณของโรคหรือความเจ็บป่วยบางอย่าง จึงควรไปพบแพทย์ หรือผู้เชี่ยวชาญเพื่อรับการตรวจวินิจฉัยให้ชัดเจน
สาเหตุ ตามัว
การเห็นภาพเบลอโดยทั่วไปนั้นเกี่ยวข้องกับสภาพของดวงตา คุณสามารถศึกษาเพิ่มเติมเกี่ยวกับสายตาสั้น, สายตายาว, สายตาผู้สูงอายุ, สายตาเอียง และโรคจอประสาทตาเสื่อม (AMD) ทั้งหมดนี้สามารถก่อให้เกิดปัญหามองเห็นไม่คมชัดได้ อย่างไรก็ตามบางกรณีอาจมีสาเหตุที่ไม่เกี่ยวข้องกับดวงตาโดยตรง – ยกตัวอย่างเช่น ไมเกรน หรือโรคลมชัก เป็นต้น
สาเหตุอื่นๆ ของตามัว
- การติดเชื้อที่ตา - เชื้อแบคทีเรีย, เชื้อรา หรือไวรัส อาจทำให้เกิดการอักเสบติดเชื้อที่ส่วนต่างๆ ของดวงตา
- ตาแห้ง - ถ้าการกระพริบตาช่วยให้หายตามัวได้ แสดงว่าปัญหาอาจเกิดจากอาการตาแห้ง บางครั้งกระจกตา (ชั้นฟิล์มบางๆที่เคลือบอยู่บนลูกตา) ขาดน้ำหล่อลื่นอย่างที่ควรมีตามปกติ หรือสภาวะอาการเจ็บป่วยบางอย่าง การใช้ยาหยอดตาช่วยบรรเทาอาการได้ในบางกรณี
- ไมเกรน - สามารถทำให้เกิดอาการตามัวได้ในระยะเวลาสั้นๆ
- โรคเส้นประสาทตาอักเสบ - เป็นภาวะที่เส้นประสาทซึ่งนำส่งข้อมูลไปยังดวงตาเกิดการอักเสบ มักเกี่ยวเนื่องกับโรคปลอกระบบประสาทอักเสบของระบบประสาทส่วนกลาง (MS)
- โรคตาบอดตอนกลางคืน - เป็นโรคทางพันธุกรรมที่พบยาก โรคนี้ทำให้เกิดความเสียหายต่อเซลล์จอประสาทตา (เนื้อเยื่อบางๆ ที่อยู่ด้านหลังของดวงตา) ส่งผลให้ตามัวในเวลากลางคืน และสูญเสียความสามารถในการมองเห็นรอบๆ
- ต้อกระจก - เป็นภาวะที่พบได้ทั่วไปในคนอายุ 40 ปีขึ้นไป เมื่อเลนส์ตาเริ่มเป็นฝ้ามัว ทำให้การมองเห็นไม่ชัดเจน
- ภาวะเบาหวานขึ้นจอตา - ผู้ป่วยที่เป็นโรคเบาหวานขึ้นจอตา เกิดจากระดับน้ำตาลในเลือดสูงจนทำให้กระจกตาเกิดการเป็นฝ้ามัว
- โรคหลอดเลือดสมอง - สัญญาณเตือนของโรคหลอดเลือดสมองอย่างหนึ่งก็คืออาการผิดปกติของสายตา บางครั้งผู้ป่วยที่เพิ่งฟื้นตัวจากโรคหลอดเลือดสมองมีปัญหาเกี่ยวกับสายตา เนื่องจากเส้นประสาทที่ส่งข้อมูลถึงดวงตาถูกทำลาย
ขั้นถัดมาคือการให้จักษุแพทย์ตรวจตาดูว่าเกิดจากส่วนนำภาพ (Ocular media in origin) หรือส่วนรับภาพ (Sensory system in origin) ส่วนนำภาพเป็นโรคของลูกตาซึ่งมักมีอาการปวดตาร่วมด้วย (เว้นแต่จะเป็นชนิดเรื้อรังหรือเป็นส่วนนำภาพทางด้าน) ส่วนรับภาพเป็นโรคทางระบบประสาทและหลอดเลือดที่มีผลต่อจอรับภาพซึ่งมักไม่มีอาการปวดตา ความเร็วในการมัวก็เป็นอีกหนึ่งประวัติที่ช่วยแยกโรคเฉียบพลันกับโรคเรื้อรัง โรคที่เป็นเรื้อรังมักจะค่อย ๆ มัว ระบุวันที่เริ่มต้นมัวได้ลำบาก หากประมาณการก็เป็นสัปดาห์หรือเป็นเดือน ขณะที่โรคเฉียบพลันจะมัวทันทีหรือค่อนข้างเร็ว ผู้ป่วยสามารถบอกวันที่หรือเวลาได้ อีกกรณีหนึ่งคืออาการมัวที่เป็นชั่วคราวแล้วหายไปเองแต่อาจเป็นบ่อย ๆ ลักษณะนี้มักเป็นโรคอื่นที่มีอาการแสดงทางตาหรือเกิดจากการอุดตันของหลอดเลือดชั่วคราว หากผู้ป่วยให้ประวัติเหล่านี้ชัด กลุ่มโรคที่พบบ่อยจะเป็นดังนี้
อาการ ตามัว
ตามัวอาจส่งผลต่อการมองเห็นบางส่วนหรือทั้งหมด เช่น หากกระทบต่อสายตาส่วนรอบ ก็จะทำให้การมองเห็นบริเวณรอบข้างพร่ามัวได้ ซึ่งอาจมีอาการต่าง ๆ แตกต่างกันตามสาเหตุดังต่อไปนี้
- มีขี้ตา มีน้ำตามาก หรืออาจมีเลือดออกจากดวงตา
- ตาแห้ง คันตา หรือปวดตา
- เห็นจุดหรือมีเส้นใยบาง ๆ ในดวงตา
- เส้นเลือดฝอยในดวงตาแตก
- อาการตากลัวแสงหรือไม่สู้แสง
- การมองเห็นไม่ชัดเจนในระยะใกล้ หรือในตอนกลางคืน
- สายตาส่วนกลาง หรือสายตาส่วนรอบเสียหาย
การรักษา ตามัว
- ตรวจวัดสายตาอย่างสม่ำเสมอ
- เลิกสูบบุหรี่
- ล้างมือให้สะอาดก่อนสัมผัสคอนแทคเลนส์
- สวมแว่นป้องกันดวงตาให้เหมาะสมเมื่อต้องทำกิจกรรมต่างๆ เช่น งาน DIY. งานที่เกี่ยวข้องกับสารเคมี, หรือเล่นกีฬาที่มีการกระทบกระแทก
- สวมแว่นกันแดดเมื่อออกไปเจอแสงแดด
- รับประทานอาหารที่อุดมด้วยวิตามินบำรุงสายตา เช่น วิตามินซี, วิตามินอี, ซิงค์, และกรดไขมันโอเมก้า 3 ซึ่งมีอยู่ในอาหาร เช่น หอยนางรม, เนื้อหมู, ปลาที่มีไขมันดี, ผักใบ เช่น คะน้า, รวมทั้ง น้ำส้มคั้น, ถั่ว, ถั่วเปลือกแข็ง และไข่
- หลีกเลี่ยงการทำงานอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ต่อเนื่องเป็นเวลานาน จัดโต๊ะทำงานให้เหมาะสม และหยุดพักการทำงานแล้วลุกออกไปจากโต๊ะบ้าง พักสายตาจากการจ้องหน้าจอทุกๆ 20 นาที โดยประมาณ มองออกไปนอกหน้าต่างหรือมองออกไปไกลๆ เป็นเวลาประมาณ 20 วินาที